Pacers. Indiana Pacers. Konuya çok değişik bir yerden girip biraz sezonu biraz arayı biraz da geleceği yazmak istiyorum.
Konunun farklılığı klasik değerlendirme şeklinde değil de bazen sitem biraz tebessüm belki azıcık da alışılmışlıktan geliyor.
Sakatlıklar
Evet yine en kritik dönemde en önemli oyuncusunu sakatlığa kurban vererek dikkatleri üzerine toplamayı başardı Pacers. Takımın en formda ismi, AllStar oyuncusu Domantas Sabonis ayağındaki sakatlıktan dolayı Bubble’dan ayrılmak zorunda kaldı. Hem de Oladipo’nun döndüğü günlerde. Bu biraz tesadüf gibi gözükse de belki de kaderin bir oyun içindeki oyunu. Çünkü tarihte hep böyle olmuştu. Çok geriye gidip detaylarda boğulmak yerine sadece bir kaç isim yazmak, konuyu çok net bir şekilde açıklamaya yetecektir. Jermaine O’Neal, Danny Granger, Paul George, Victor Oladipo ve şimdi de Domantas Sabonis. Bir şekilde bir yerlerde hep takımdan ayrı kalarak o eşik denen tümseği atlayamadı Indiana Pacers. Normalde birçok takım için bu durum can sıksa da artık öyle bir kabulleniş var ki nasıl olsa bir yolunu bularlar diye işin içinden çıkıyor taraftarlar. Takip ettiğim takım yazarlarında da bu durum geçerliliğini koruyor.
Indiana Pacers Başarılı mı?
Amerika’da basketbolun en çok sevildiği eyalet olan Indiana’nın bu takımı, yıllardır öyle güzel yönetildi ki başarı da başarısızlık da soru işareti olmaya başladı. Uzun yıllardır elle tutulur gözle görülür bir başarı olmasa da yine somut bir şekilde başarısızlık da mevcut değil. Bir NBA finali yok. Konferans finalleri için umut var ama o da yukarıda bahsettiğim eşiğe takılıyor. Bu başarısızlıksa eğer sürekli play-offlarda olmayı nereye koyacağız? Takas günlerinde gerçekleşen takaslarda hep en kötü hamleyi yapan takım olarak gündeme otursa da zaman bu durumu hep yalanladı. Bütçenin doğru kullanılıp yerinde hamlelerle takım kimyası bir şekilde korundu. Tam bunun meyvelerini yemeye gelince de bir şekilde hep yere düştü o meyve. O yüzden Doğu’nun bu takımını kimse bir yere koyamıyor. Diğer takımların gözünde hem temkinli yaklaşılan bir kimliği var Pacers’ın. Sakatlıklarla boğuşuyor ama iyi takım. Sıkıntıları var ama iyi savunma yapıyor. Boş değil ama dolusu da bir yere kadar şeklinde sürüp gidiyor yorumlar.
Bir de Koç Nate McMillan var. Kovmaya kalksan sakatlıklarla uğraşıyor adam. Başarılı desen somut bir kazanım yok. Belki de dünyanın en ortalamalı takımını yönetiyor. Sezon içinde o kadar çok alıştı ki takımın yıldızı Oladipo’suz oynamaya, geri dönünce verdiği süreleri ayarlama konusunda kendisi de şaşırdı. Şimdi aynı durum Sabonis için de geçerli. Neyse ki tutup tutmayacağını bilmediği bir planı var. Aradan sonra başlayacak sezon öncesi 3 hazırlık maçının 2’sini kazanıp 1’ini kaybetti. Gördük ki deneyeceği şey bir kumar. Aaron Holiday, M.Brogdon, Oladipo, T.J. Warren , Myles Turner ilk 5’i ya havluyu erken arttıracak ya da yine şapkadan tavşan çıkarttıracak. Eşleşme ve ribaund sorunu savunmada başına iş açacak olsa da hücumda hareketlilik biraz daha artacak gibi gözüküyor. Tempoyu seven takımlarla oynanacak maçlar, seyircisiz atmosferi farklı kamera açıları bile değişik olan bir NBA maçını çok keyifli hale getirebilir. Göreceğiz.
Sezonu nerede noktalarlar geçmişe bakıp aynı hadiselerle karşılaşınca çok da sürpriz değil açıkçası. Bu virüslü sezon tüm takımlar için sıra dışı gözükse de Pacers standartlarında ortalamanın ortalaması düzeyinde tarihteki yerini alacak. Yine playoff. Yine en kritik yerde sakatlıklar. Yine eksik kadro. Yine iyi savunma. Yine tehlikeli takım. Ama sonuç en iyi ihtimalle Doğu yarı finali. Indiana Pacers için bu şartlarda başarı yine gelmeyecek ama olaya renk katan kısmın aslan payını alacağı kesin.
