Eminim ki bir çoğumuz başlıkta yazan konuyu en azından bir kez aklımızdan geçirmişizdir. Prime Dwyane Wade, Allen Iverson, Tracy McGrady, Kobe Bryant gibi yıldızlar 2018 yılında NBA’de oynasa ne olurdu diye. Ben de düşündüm ve bu konuyu kural değişikliklerine bağlayarak mantıklı bir açıklama getirmeye çalıştım. Gelin hep beraber inceleyelim.
NBA’i uzun süredir takip eden okurlarımızın bileceği üzere NBA Yönetimi uzun yıllardır yaptığı kural değişiklikleri ile oyunu sürekli hücum üzerine yıkmak, daha göz dolduran izlemesi zevkli bir basketbol izletmek istediğini açıkça gösteriyor. Savunma kurallarında (hand check, 3 saniye kuralı vs.) yapılan değişiklikler ile savunmanın gittikçe zorlaştırılması savunmacıların işini zorlaştırırken skorerlerin işini çok kolaylaştırıyor. Şimdi düşünelim bu kurallar olmadan oynanan bir ligde 24+ sayı ortalama ile oynayan oyuncular acaba bugün neler yapabilirdi?
Öncelikle yüzdeleri kesinlikle artardı, Allen Iverson’ın MVP seçildiği yıl (2001) savunma hem hand check serbestti hem de üç saniye kuralı henüz eklenmemişti. Iverson yetersiz gözüken fiziği ile 31 sayı gibi absürd bir ortalama ile oynamıştı. Kimisi “Bunu sadece %42 ile atarak yaptı.” Diyebilir ama inanın 2001 yılının Sixers’ında işler böyle yürümek zorundaydı ki yürüdü de. Aynı yıl Lakers’a karşı final oynayıp hatta bir maç almayı da başardılar. “Bu kadar sert bir oyun olmasaydı Iverson neler yapabilirdi?” Dersek de bence 31 sayı gibi bir ortalamayı rahatlıkla %50 gibi bir yüzdeyle tutturur bunun yanında oyun hızının da artmasından dolayı çok daha fazla asist yapardı.
Peki başka ne olurdu?
Oyun hızının gün geçtikçe artmasından dolayı üstüne bir de defansif kuralların değişimi ile Dwyane Wade kadar hızlı bir oyuncu büyük ihtimalle her gece çıkıp 30-35 senede bir çok kez de 40-50 leri bulurdu. Çünkü hem oyun ona göre akıyor hem de artık onu itip kakan, formasından tutan bir savunma yok.
Kullandıkları serbest atış ve saha içi atış sayısı artardı. Misal T-Mac kariyeri boyunca maç başına ortalama 16.4 saha içi atış ve 5.5 serbest atış kullanmış –ki T-Mac çok delici bir oyuncuydu ve genelde vasat takımdaki 1, maksimum 2 yıldızdan biriydi.-. Kevin Durant ise kariyeri boyunca maç başına 18.8 saha içi atış ve 7.9 serbest atış kullanıyor. Bu istatistikleri T-Mac’e uygularsak T-Mac kariyerini 19.6 sayı ortalama ile değil 23.8 gibi bir ortalama ile oynayacaktı. Buna bir de kullanacağı üçlük sayısının artışını eklersek bu sayı uçuk bir miktarı bulacaktır. Unutmadan söyleyelim T-Mac kariyerinin son 4 yılını sürekli sakatlıklarla geçirdiği için son 4 yıldaki ortalamaları yazdığım ortalamaları çok aşağıya çekmektedir.
Bu sezon da izlediğimiz üzere 40-50 sayılık performanslar üst üste geliyor ve bu performanslar sadece süper star oyuncular değil kimi zaman daha All-Star olmamış oyunculardan geliyor. Peki 40-50 atmak neden bu kadar kolay, madem bu kadar kolaydı neden geçtiğimiz 20 yılda bu kadar çok olmadı da bu sezon oluyor. Geçtiğimiz yaz NBA yönetiminin aldığı karar ile hücum ribaundlarında hücum süresi 24 değil 14 saniyeye çekiliyor bu da oyuna yaklaşık 7 hücum daha ekliyor. Geride bahsettiğim savunma değişiklikleri de buna eklenince 40-50 gibi rakamlar artık gözlere çok da absürd gelmiyor. Herkesin içinden geçeni duyar gibiyim “Kobe kaç atardı?” açıkçası bu kurallar daha gelmeden 9 maç üst üste 40 sayı barajını geçen ayrıca kariyerinde tam 121 kez 40 sayı barajını geçmiş, 81 sayılık performans ile de NBA tarihinin en yüksek ikinci sayı rekorunu elinde tutan bir oyuncu olarak bence Kobe Bryant 2018 yılında, 1960 yılını 37.60 sayı ortalama ile oynayan Wilt Chamberlain’i geçip “Bir Sezondaki En Yüksek Sayı Ortalamaları” listesinde 8. (35.40) sıradan 3. Sıraya veya 2. Sıraya yerleşebilirdi.
Evet, benim düşüncelerim bunlar. 2000’lerin yıldızlarının 2018 yılında çıldıracaklarını düşündüğümü anlattığım bir yazı oldu. Okuduğunuz için teşekkürler.
