Geçtiğimiz yaz Boston Celtics ile kontratını yenilemeyip, Kevin Durant ile birlikte Brooklyn Nets’in yolunu tutmuştu. Boston’da mutlu olmadığı bilinen Kyrie’nin açıklamaları şu şekilde;
“Bence o zamanlar, özellikle Boston’daki gelecek için inşa ettiğimiz enerji konusunda inanılmaz hissetmiştim. O zaman gerçekten açıklayamadığım bir şeydi, çünkü şahsen hayatımı çevreleyen şeyleri de kabul ettiğimi sanmıyorum. Ve takas edildiğim bu gruba nasıl liderlik edecektim?”
“Ben Boston tarafından draft edilmemiştim, Cleveland’dan ayrılmadan önce Boston’la hiçbir bağım yoktu. Herhangi bir çalışma yoktu, hiçbir şey yoktu, Boston [takım sahibi] Wyc [Grousbeck] ve [genel menajer] Danny [Ainge], benim için takas yaparak şanslarını denediler. Ve yaptıklarında, ilk sezonumuzun gerçekleşme şekline bağlı olarak, sezonun sonunda olanlar gibi, çok fazla genç kişiliğe sahip olduğumuzdan kişisel olarak çok fazla coşku ve hedefler ortaya çıktı. Bence şampiyonluk ekibi olmak için edinilmesi gereken gerçek bilgilerin bir kısmının, iki yıldan fazla sürede edinildiğini düşünüyorum. Sadece kendinizi rahat hissettiğiniz bir ortamdan daha fazlasını gerektiriyor.”
Bostonu Sevmiştim!
“’Hey, sanırım burada kariyerime devam etmek istiyorum, eğer siz de beni bağrınıza basarsanız’ demiştim. Boston kalabalıkları büyüktü. Çılgıncaydı. Beni Boston’da sevdiler, ben de Boston taraftarlarını sevmiştim. Sonra, iki hafta sonra, işler benim için gerçekten çok zorlu geçti. Phoenix olayından sonra, dedemin mezarına gittim, 23 Ekim’de vefat etmişti. Ve o olaydan sonra, basketbol aklımdaki son şeydi. Oyunumun büyük bir parçası ve ondan aldığım zevk benden uzaklaşmıştı. Yıl boyunca taşıdığım yüz ifadesi vardı, bu durumda kimsenin bana yaklaşmasına izin vermedim ve bu beni gerçekten çok rahatsız etti. Bunun için danışmanlık veya terapi almak ya da bana yakın olan biriyle ilgilenmek için herhangi bir şey yapmak adına gerekli adımları da atmadım, asla böyle bir şeyle uğraşmadım. Bu, normalde yapmadığım bir şeydir ve dediğim gibi, bu gerçeği kabul etmek zorunda kaldım. Ve bu gerçeği organizasyona kabul ettirmeliydim. Çünkü bu bizim iç bağımız ve güvenimizdi.”
Liderlik Yapamadım!
“Bu yüzden, yıl boyunca, işler dalgalı bir hal aldı ve takım ortamında savaşabileceğimi düşündüğüm bir sürü savaşa henüz hazır değildim. Ve bu adamlara verebileceğim bir şeyler veremediğim için, bir anlamda başarısız oldum. Özellikle sahip olduğumuz parçalara bakınca. Onlarla ilişkim şahsen harikaydı, ama o ortamda lider olma ve herkesi bir araya getirme konusunda başarısız oldum.”
“Benim için, bu işin içinde insan olduğumu hatırlamak ve yavaşlamak açısından büyük bir öğrenme deneyimi gibiydi. Sonra da Danny’ye ve diğerlerine ulaşıp, adım adım ilerledim. Onlara ‘Hey, bakın. Basketbol yarın da oynanır. Sizleri insan olarak önemsiyorum. Bunun rekabetçi bir ortam olduğunu biliyorum, ama bunun ötesine geçelim ve ileri gidelim.’ diyebildim.”
Yaşlı Takımların Şampiyonluk İçin En Büyük Avantajları “Egosuzluk”
“Marcus Smart, Terry Rozier, tüm bu adamlar büyük olmak istiyor. Hepimiz bir şeye dahil olarak büyük olmaya çalışıyorduk ve en tepede, bir takım olarak hep birlikte büyük olmaya çalıştığımızı sanmıyorum. Ve bu, insanların itiraf etmek isteyip istemediğine bakılmaksızın, insanların bulunduğu her ortamda olur. Herkesin sahip olduğu kişisel hedefler vardır – aile, arkadaşlar, medya, herkesin ‘Hey, bunu şunu yapmalısın’ demesi. Gerçekte, bu saçmalıkların hiçbiri önemli değil, bu yüzden herkesin oynayacağı bir rol vardır. Şampiyonluğu en deneyimli takımların kazandığını, çünkü hepsinin bir araya geldiğini ve fedakarlık yaptıklarını görürsünüz. Genellikle ligdeki en yaşlı takımlar bunu her yıl başarıyor, çünkü bu ligde kendim de dahil olmak üzere farklı seviyelerde bir şeyler haketmesi gereken oyuncular için gerçekçi olmayan, gençlik beklentileriyle uğraşmak zorunda olmuyorlar.”
